Zaburzenia używania alkoholu i uzależnienie są stanami przewlekłymi. Po okresie abstynencji może nastąpić nawrót uzależnienia, stąd tak ważne jest zrozumienie przez osoby z AUD okresów abstynencji, analiza wyzwalaczy oraz innych zmiennych.
W 2021 roku ponad 29 mln osób w wieku powyżej 12 lat spełniało kryteria zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (AUD). Nadużywanie alkoholu i uzależnienie od tej substancji wiąże się z poważnymi szkodami zdrowotnymi oraz konsekwencjami społecznymi. Co więcej, AUD może przyspieszyć wystąpienie i nasilenie współwystępujących zaburzeń psychicznych.
Abstynencja alkoholowa wśród osób z AUD może skutkować pojawieniem się nieprzyjemnych objawów odstawienia alkoholu (w tym delirium tremens), kliniczne korzyści z abstynencji można osiągnąć dzięki odpowiedniemu monitorowaniu medycznemu oraz ewentualnemu wsparciu farmakologicznemu. Korzyści z abstynencji czy ograniczenia picia odczuje nie tylko osoba uzależniona, ale także jej bliscy i dalsze otoczenie (np. współpracownicy).
Badania dotyczące abstynencji
Autorom omawianego badania udało się uzyskać dostęp do elektronicznej dokumentacji medycznej osób dorosłych z AUD zgłaszających się na oddział ratunkowy w Baltimore (Maryland), którzy otrzymali krótką pomoc w obszarze używania substancji. Karty pacjentów zawierały informacje na temat okresów abstynencji.
Analizie poddano karty 153 pacjentów, głównie mężczyzn (n = 109, 71,2%), rasy białej (n = 98, 64,1%), ze średnim wiekiem 43,8 lat. Zebrane dane dotyczyły długości abstynencji, motywów abstynencji, czasu nawrotu, wyzwalaczy oraz leczenia. Do podsumowania charakterystyki próby wykorzystano statystyki opisowe.
-
Długość abstynencji a nawrót uzależnienia
Najczęstszym kodem określającym długość abstynencji było „od 1 do 5 lat” (55 osób). Inne kody długości abstynencji obejmowały „mniej niż 1 rok” i „więcej niż 5 lat”.
Analizowano dodatkowo, czy pacjenci wcześniej mieli już na koncie okresy abstynencji. Ze względu na fakt, że możliwe było udzielenie zaledwie odpowiedzi „tak” lub „nie”, niemożliwe było przeprowadzenie dokładnej analizy. Jednak biorąc pod uwagę, że czas trwania abstynencji jest znanym predyktorem długoterminowych wyników związanych z rekonwalescencją, takich jak ogólny stan zdrowia, sytuacja finansowa i wsparcie społeczne, uzasadniona jest większa precyzja przy ocenie znaczenia wcześniejszych okresów abstynencji podczas krótkich programów interwencyjnych.
-
Motywy abstynencji a nawrót uzależnienia
Powód abstynencji był różny, a w niektórych przypadkach opisano wiele powodów abstynencji. „Siła woli”, chęć zatrudnienia, pobyt w zakładzie karnym i hobby były najczęściej identyfikowanymi powodami abstynencji. Pierwszy ze wskazanych, czyli „siła woli” była wskazywana najczęściej. Chociaż konstrukt siły woli jest mglisty i brakuje mu formalnej charakterystyki empirycznej, czasami jest on charakteryzowany jako użycie wewnętrznych sił w celu uniknięcia używania substancji. Jak wskazują autorzy badania, klinicyści mogą pomagać osobom zainteresowanym abstynencją identyfikując ich mocne strony, takie jak siła woli i samoregulacja, uświadamiając ich o tych mocnych stronach, opracowując plany wykorzystania ich mocnych stron w celu osiągnięcia abstynencji i wzmacniając te mocne strony poprzez pozytywne opinie.
Niniejsze analizy podkreślają także, że zatrudnienie i hobby mogą być cennymi alternatywnymi wzmocnieniami, które można wykorzystać w procesie trwania w abstynencji.
-
Czas nawrotu i wyzwalacze nawrotu
Czas nawrotu wahał się od 6 dni do 27 lat przed wizytą na SOR, co odpowiada potencjalnie różnej gotowości do zmiany. Przyczyny nawrotu obejmowały stresory rodzinne (bez śmierci), śmierć bliskiej osoby, żal, przyczyny społeczne, ekonomiczne i związane z leczeniem.
-
Leczenie
Dane zidentyfikowały kilka kodów dotyczących uczęszczania na leczenie, abstynencji podczas leczenia i abstynencji po leczeniu. Wykazano, że skuteczne leczenie zaburzeń związanych z używaniem substancji przedłuża długość abstynencji od substancji. Przerwanie leczenia zostało odnotowane jako przyczyna nawrotu u kilku pacjentów. Nagłe przerwanie leczenia stanowi szczególne ryzyko dla pacjentów powracających do podobnych wzorców używania substancji.
Podsumowanie badań
Czynniki wywołujące nawrót były tematycznie związane z rodziną, śmiercią bliskiej osoby, problemami społecznymi, ekonomicznymi i związanymi z leczeniem. Stresory związane z tymi tematami należy badać i reagować indywidualnie. Naukowcy wskazują, że dobrym pomysłem może być badanie przesiewowe pod kątem niedawnej śmierci bliskiej osoby i skierowanie na indywidualną lub grupową terapię żałoby. Ponadto, interwencje powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb i mogą obejmować terapię indywidualną skoncentrowaną na traumie, identyfikację strategii redukcji stresu, terapię par/rodzin lub udział w grupach wsparcia. Wyzwalacze nawrotów są liczne, zmienne i złożone, dlatego istnieje dodatkowa potrzeba oceny skutecznych interwencji, które mogą łagodzić stresory.
Źródło:
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz