Schizofrenia i zaburzenia schizofektywne, które należą do spektrum schizofrenii, są przyczyną poważnych niedyspozycji. Schizofrenia obejmuje występowanie takich objawów jak omamy, urojenia, zaburzenia myślenia i zdezorganizowanie. Natomiast u osób z zaburzeniami schizoafektywnymi występują objawy psychotyczne łącznie z zaburzeniami nastroju takimi jak depresja lub mania. Pośród osób cierpiących na schizofrenię lub zaburzenia schizoafektywne problemowe używanie alkoholu jest powszechne. Osoby te są trzykrotnie bardziej obarczone ryzykiem występowania problemów z używaniem alkoholu w porównaniu z populacją ogólną. Powoduje to pogorszenie rokowań w porównaniu z osobami, które nie nadużywają substancji. W przypadku osób cierpiących na schizofrenię uzależnienie od alkoholu jest dodatkowo źródłem depresji, samobójstw, nieprzestrzegania zaleceń lekarskich, chronicznych problemów somatycznych, bezdomności, agresji, przemocy, osadzeń w więzieniach czy wzrostu częstotliwości hospitalizacji.
Alkoholizm a schizofrenia i zaburzenia schizoafektywne
Istnieje kilka hipotez wyjaśniających tak częste współwystępowanie obu zaburzeń. Jedną z teorii jest teoria Rosenthala, która jest hipotezą skumulowanych czynników ryzyka. Wyjaśnia ona, że wzrost ryzyka uzależnienia u cierpiących na schizofrenię jest związany z ograniczonym rozwojem poznawczym, słabym funkcjonowaniem społecznym i ubóstwem tych osób. Inną teorią jest teoria „samoleczenia”, czyli używania alkoholu do łagodzenia objawów psychotycznych. Chociaż jest „zręczna” klinicznie, nie znajduje jednak potwierdzenia w badaniach. Badania wskazują, że nasilenie negatywnych objawów nie jest wyższe u cierpiących na schizofrenie i uzależnienie. W 2018 Khokhar i współpracownicy wskazali, że współwystępowanie schizofrenii i uzależnienia może być związane z rozregulowaniem mezokortykolimbicznego układu nagrody w mózgu. Niezależnie od wyjaśnień źródeł współwystępowania tych zaburzeń leczenie musi obejmować zarówno objawy psychotyczne, jak i używanie substancji.
Psychoza w przebiegu uzależnienia czy schizofrenia?
Wiedza o częstym współwystępowaniu schizofrenii lub zaburzeń schizoafektywnych z uzależnieniem powinna skłaniać do badania osób, u których występują objawy psychotyczne pod kątem używania alkoholu i narkotyków. Ponadto, w przebiegu uzależnienia mogą występować psychozy wywołane właśnie środkami psychoaktywnymi. Istotne jest więc zebranie nie tylko wywiadu od pacjenta, ale także od rodziny. Pozwala to na różnicowanie, czy w danym przypadku chodzi o psychozę w przebiegu uzależnienia, czy schizofrenię bądź zaburzenia schizoafektywne. W przypadku psychozy indukowanej substancjami leczenie zwykle jest krótkotrwałe. Natomiast osoby, u których współwystępują zaburzenia psychotyczne i uzależnienie, wymagają często opieki długoterminowej i skoncentrowanej na równoczesnym leczeniu obu zaburzeń.
Leczenie podwójnej diagnozy
W terapii osób cierpiących na schizofrenię lub zaburzenia schizoafektywne oraz uzależnienia poza farmakologią stosuje się modyfikowaną terapię poznawczo-behawioralną czy dialog motywacyjny. Stosując je używa się bardziej aktywnych form wzmacniania pacjenta poprzez natychmiastowe wypowiadanie pozytywnych informacji zwrotnych. Celem jest wzmocnienie pozytywnych zachowań, takich jak uczestnictwo w sesjach terapeutycznych czy abstynencja. Ważną formą leczenia jest terapia grupowa, która pozwala pracować nad ograniczeniami poznawczymi, interpersonalnymi i motywacyjnymi tych osób. Jeszcze bardziej intensywną formą leczenia jest leczenie stacjonarne. Pozwala na otoczenie pacjenta różnorodnymi formami pomocy – od pielęgniarskiej, socjalnej, lekarskiej poprzez terapeutyczną po wsparcie innych pacjentów. Niedocenianą formą terapii wobec osób mających podwójną diagnozę są mityngi AA. Korzystają one na aspekcie edukacyjnym i wsparciowym wynikającym z realizacji 12 Kroków. Bywają mityngi dla osób z podwójną diagnozą. Niemniej w czasie aktywnej psychozy osoby te mogą nie być w stanie wytrzymać spotkania.
Źródło:
Archibald L., Brunette M. F., Wallin D.J., Green A.I., Alcohol Use Disorder and Schizophrenia oraz Schizoaffective Disorder, Alcohol Research: Current Review, 2019, vol 40 no 1
Fot. Camila Quintero Franco, Unsplash.com
Mam syna 30 lat ma schizofremie i jest alkoholikiem.Co mam zrobić żeby nie pił domowymi sposobami jak postępować?
Podobny problem mam i nic nie potrafię zmienić,
poza swym podejściem do tego.
Czytam literaturę Al-Anon, dla współuzależnionych
i lepsze zdrowie psychiczne mam.
Radzę robić to samo,
może jeszcze chodzić na grupy wsparcia.
Przymusowe leczenie niewiele da,
skory chory zgody nie wyraża..
Bliska mi osoba od 20 lat choruje na schizofrenię, bierze leki. Od około 4 lat ma problem z alkoholem. popija codziennie, od rana na rauszu a jak jest czym to upije się bardzo. Ma 2 małych dzieci, neguje problem, nie przyznaje sie do picia kłamie w żywe oczy. Przy próbach rozmowy na ten temat staje się agresywna słownie, krzyczy wyzywa, nie chce słyszeć o leczeniu, terapii. Co mogę zrobić żeby ja do tego zmusić ?
No i nikt kompetentny nie odpowiada…
Zgłosić do Komisji Rozwiazywania Problemów Alkoholowych,która pokieruje na leczenie