Najnowsze badania przeprowadzone na grupie młodych osób miały na celu zebranie danych na temat zmian rozwijających się mózgu u osób, które się upijają. Przegląd zawiera opis związku między upijaniem się a anomaliami neurokognitywnymi zauważonymi w badaniach metodą rezonansu magnetycznego.
Alkohol to jedna z najszerzej dostępnych i najczęściej używanych substancji wśród nastolatków i młodych dorosłych na świecie. Wśród różnych wzorców spożywania alkoholu jeden w szczególności budzi poważne zaniepokojenie zarówno społeczności naukowej, jak i społeczeństwa. Chodzi o upijanie się. W USA jest ono definiowane jako spożywanie 5 lub więcej standardowych drinków podczas jednej sesji picia dla mężczyzn (4 lub więcej dla kobiet) w ciągu 2 godzin. WHO definiuje także pojęcie „Heavy episodic drinking” (HED) jako „epizody nadmiernego picia” lub „okazjonalne upijanie się”, któremu przypisuje się odpowiedzialność za niektóre szkody zdrowotne. Jest ono definiowane jako wypijanie co najmniej 60 gramów czystego alkoholu etylowego przy jednej okazji, przynajmniej raz w miesiącu.
Ten ryzykowny wzorzec picia zwykle rozpoczyna się w bardzo młodym wieku i jest mocno ugruntowany wśród młodych dorosłych.
Statystyki
Z danych zebranych w 2021 roku wynika, że 31,4% osób w wieku 18–25 lat w Stanach Zjednoczonych upijało się w ciągu ostatnich 30 dni, co odpowiada około 10,5 milionom młodych dorosłych. Podobne wyniki uzyskano w dużym badaniu europejskim przeprowadzonym w 2020 roku, w którym 34% uczniów w wieku 15-16 lat przyznało się do upicia w poprzednim miesiącu. Te alarmująco wysokie wskaźniki są bardzo niepokojące, ponieważ występują w okresie, w którym mózg wciąż się rozwija i może być szczególnie podatny na neurotoksyczne działanie alkoholu.
Czytaj też: Picie alkoholu przez młodzież szkolną. Wyniki badań
Rozwój mózgu młodego człowieka
Okres dojrzewania jest krytycznym okresem neurorozwojowym charakteryzującym się serią znaczących zmian w morfologii i funkcji mózgu. To między innymi ogólna redukcja istoty szarej i ogólny wzrost istoty białej, a także zmiany we wzorcach połączeń funkcjonalnych i strukturalnych w mózgu, co prowadzi do zwiększenia efektywności interakcji między regionami mózgu. Te zmiany w mózgu prowadzą do znacznej poprawy wydajności najbardziej złożonych procesów poznawczych, takich jak procesy kontroli poznawczej i samoregulacji.
W tym okresie życie regiony mózgu związane z procesami motywacyjnymi (wrażliwość na nagrody, emocje, przyjemność…), takie jak ciało migdałowate i jądro półleżące osiągają maksymalny rozwój, podczas gdy inne regiony są ściśle zaangażowane w procesy wykonawcze (tj. podejmowanie decyzji, planowanie i kontrola hamująca), takie jak kora przedczołowa, są słabiej rozwinięte.
Asynchroniczność procesów dojrzewania mózgu sprawia, że młodzież jest szczególnie podatna na angażowanie się w ryzykowne zachowania, takie jak używanie narkotyków i upijanie się.
Co więcej, upijanie się wiąże się również z innymi negatywnymi skutkami, w tym problemami behawioralnymi, takimi jak prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu, wdawanie się w bójki oraz podejmowanie niebezpiecznych kontaktów seksualnych, a także zwiększone ryzyko rozwoju zaburzeń związanych z używaniem alkoholu w wieku dorosłym.
Przebieg badania
Badanie polegało na poddaniu analizie wszystkich publikacji w obszarze związanym z piciem alkoholu przez młode osoby. Wzięto pod uwagę dane zebrane na przestrzeni całego 2020 roku, skupiając się na trzech aspektach: dorastanie, upijanie się i neuroobrazowanie. Uwzględniono tylko artykuły, w których oceniano konsekwencje upijania się dla zdrowej młodej populacji, która nie doświadczyła innych zaburzeń związanych z używaniem substancji.
Strategia wyszukiwania wygenerowała łącznie 1037 badań. Ostatecznie do analizy danych włączono 33 artykuły.
Wnioski z badań
Dokonany przegląd literatury pokazuje, że u nastolatków i młodych dorosłych, którzy zgłaszają występowanie wzorca upijania się, widoczne są anomalie strukturalne, jak i funkcjonalne w mózgu.
Jeśli chodzi o cechy istoty szarej, zaobserwowano zmiany zarówno w objętości, jak i grubości struktur korowych (zwłaszcza w korze przedczołowej) i podkorowych. W odniesieniu do badań istoty białej, chociaż obserwacja różnic jest widoczna, wyniki wydają się być zmienne. Picie alkoholu, co wyraźnie wynika z badań, wiąże się z większością anomalii obserwowanych w obszarach czołowych. Najczęściej obserwowana była hiperaktywacja obszarów mózgu, takich jak wyspa, grzbietowo-boczna część kory przedczołowej zarządzająca samokontrolą i ciało modzelowate, które odpowiada przede wszystkim za przekazywanie informacji pomiędzy prawą i lewą półkulą.
Jeśli chodzi o analizę funkcjonalnej łączności w stanie spoczynku (rsFC), młodzi ludzie, którzy upijają się w okresie dojrzewania, wykazują anomalie w łączności w regionach związanych z przetwarzaniem nagrody i procesami kontroli hamującej, chociaż kierunek tych anomalii nie jest jeszcze jasny.
Źródło:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0149763422001269
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz