Badania prowadzone w poprzednich latach dowodzą, że używanie alkoholu jest jednym z istotniejszych czynników ryzyka chorób i urazów wśród osób w wieku 15 – 49 lat. Wśród całej szwedzkiej populacji można zaobserwować, że najwyższy wskaźnik zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (AUD) występuje w grupie wiekowej 17 – 29 lat. Dotychczas co prawda dowiedziono istnienia związku pomiędzy piciem alkoholu a AUD wśród młodych ludzi, a przegląd badań podłużnych także wykazał związek pomiędzy piciem w późnym okresie dojrzewania a późniejszymi problemami związanymi z alkoholem, w tym AUD, jednak baza dowodowa ciągle była niewystarczająca.
Z uwagi na małą ilość dowodów istnieje potrzeba przeprowadzenia naprawdę wysokiej jakości badań w kierunku oceny, jak różne miary spożycia alkoholu wpływają na późniejszy AUD (Meque i in., 2019). Z uwagi na kwestie interwencyjne i możliwości udzielenia wsparcia dla osób o wysokim ryzyku wystąpienia zaburzeń związanych z używaniem alkoholu wysoce ważnym jest określenie maksymalnie dużej ilości środków wpływających na AUD.
Najnowsze badanie miało na celu sprawdzenie podłużnego związku pomiędzy różnymi pomiarami spożycia alkoholu w połowie okresu dojrzewania i AUD w późnym okresie dojrzewania w ogólnokrajowej próbie nastolatków ze Szwecji. Badanie przeprowadzono w 2017 r. w Szwecji wśród niemal 4000 nastolatków w wieku 15-16 lat, a następnie kontynuowano obserwację w 2019 r. Uczniowie nie spożywający alkoholu oraz tacy, którzy nie mieli wiedzy na temat jakichkolwiek uwzględnionych zmiennych, zostali wykluczeni z analizy, w wyniku czego ostateczna liczba badanych wyniosła 2585 osób. Do analiz wykorzystano próbę analityczną składającą się z osób z prawidłowymi odpowiedziami na wszystkie uwzględnione zmienne. Wyjściowe oceny obejmowały spożycie alkoholu przez całe nastoletnie życie, używanie alkoholu w ciągu ostatnich 30 dni, picie ryzykowne i epizodyczne picie dużych ilości alkoholu. Podczas badania wykorzystano pierwsze trzy elementy testu identyfikacji zaburzeń związanych ze spożywaniem alkoholu (AUDIT), które uwzględniają ilość i częstotliwość picia alkoholu. Odsetek osób spożywających alkohol, które w trakcie obserwacji kwalifikowały się jako osoby cierpiące na zaburzenia związane z używaniem alkoholu, wyniósł prawie 32%.
Badanie to jednoznacznie wskazało, że spożywanie alkoholu w połowie okresu dojrzewania zwiększa ryzyko rozwoju zaburzeń AUD w późnym okresie dojrzewania. Jak się okazało, największe ryzyko późniejszego AUD stwarza okazjonalne picie dużych ilości alkoholu. Najskuteczniejszą strategią zmniejszenia ryzyka wystąpienia zaburzeń AUD z punktu widzenia zdrowia publicznego wydaje się więc rezygnacja ze spożywania alkoholu w ogóle.
Podsumowanie
W artykule podjęto próbę zbadania wpływu różnych miar spożycia alkoholu w połowie okresu dojrzewania dla ryzyko rozwoju AUD w późnym okresie dojrzewania. Wyniki dały dość złożony obraz. Najwyższy odsetek AUD stwierdzono u osób, które okazjonalnie spożywały duże ilości alkoholu w połowie okresu dojrzewania. Połowa z nich dwa lata później spełniała kryteria AUD. Drugi co do wielkości odsetek odnotowano w grupie deklarującej niedawne spożycie alkoholu, a następnie w grupie osób pijących ryzykownie i pijących alkohol ostatnio. Powyższe oznacza, że AUD w późnym okresie dojrzewania może pojawić się również w grupach nienarażonych na picie w średnim okresie dojrzewania. Odsetek AUD w całej próbie był wysoki, ale jednocześnie potwierdził dane z poprzednich badań.
Źródła:
