Z dotychczasowych badań wynika, że niska tolerancja na stres może być powiązana ze słabą regulacją emocji, a co za tym idzie – przyczyniać się do używania alkoholu w celu radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Niewiele jednak wiadomo na temat zdolności tolerowania dystresu u osób cierpiących na zaburzenia związane z używaniem alkoholu (AUD) i jego związku z rozregulowaniem emocji. Celem omawianego badania było zbadanie związku między rozregulowaniem emocjonalnym a tolerancją na stres u osób pijących w sposób problemowy.
Znaczna część przeprowadzonych dotychczas badań pokazuje, że ważnym klinicznym korelatem tolerancji na stres jest problematyczne picie alkoholu. Wyniki wykazały, że niska tolerancja na stres może sprzyjać piciu w celu radzenia sobie z trudnościami. Zauważono jednocześnie, że w przypadku kobiet niska tolerancja na stres była powiązana z większą liczbą konsekwencji związanych ze spożyciem alkoholu.
Sugerowanym wyjaśnieniem związku między niższą tolerancją na stres a piciem alkoholu jest to, że niższy poziom tolerancji na stres może prowadzić do gorszej regulacji emocjonalnej, co z kolei zwiększa ryzyko nadmiernego picia alkoholu. Regulacja emocji rozumiana jest jako świadomość, akceptacja i rozumienie emocji, zdolność kontrolowania zachowań impulsywnych podczas doświadczania dystresu oraz stosowanie strategii adaptacyjnych w celu modulowania reakcji emocjonalnych. Co ważne, rozregulowanie emocjonalne jest dobrze poznanym i ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, a także wskaźnikiem złych wyników leczenia.
Do tej pory jednak przeprowadzono ograniczoną liczbę badań oceniających tolerancję na stres u osób cierpiących na zaburzenia związane z używaniem alkoholu.
Materiały i metody
Niniejsze badanie przeprowadzono na grupie 227 osób, które przystąpiły do 8-tygodniowego programu leczenia szpitalnego opartego na abstynencji prowadzonego w Warszawie. Średnia wieku uczestników badania wyniosła 43 lata.
Rozpoznanie AUD uzyskano na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych i potwierdzono w Międzynarodowym Wywiadzie Neuropsychiatrycznym. Tolerancję na stres behawioralny oceniano za pomocą testu tolerancji bólu niedokrwiennego, a do oceny rozregulowania emocji zastosowano Skalę Trudności w Regulacji Emocji (DERS).
Jeśli chodzi o charakterystykę picia, uczestnicy zgłaszali, że problemów z piciem po raz pierwszy doświadczyli we wczesnej dorosłości (średnio 25. rok życia), a czas trwania abstynencji alkoholowej przed zakończeniem procedur badawczych wynosił około 2 miesiące. Procedury badawcze przeprowadzono w ciągu pierwszych dwóch tygodni po przyjęciu do leczenia. Biorąc pod uwagę nadreprezentację mężczyzn w programach leczenia uzależnień w Polsce, dużą część próby stanowili biali mężczyźni (85,2%).
Środki pomiaru tolerancji na stres i regulacji emocji
Jak wspomniano, w tym badaniu tolerancję na stres behawioralny oceniano za pomocą testu tolerancji bólu niedokrwiennego (IPT). W tej procedurze niedominujące ramię uczestnika unosi się nad sercem na 30 sekund, aby umożliwić odpływ krwi, po czym zakłada się mankiet do pomiaru ciśnienia krwi i napompowuje go do 200 mm Hg. Następnie uczestnicy wykonują ćwiczenia ściskania dłoni przez określony czas i poziom wysiłku, po czym są instruowani, aby je kontynuować, aż ból stanie się nie do zniesienia, ale nie dłużej niż 5 minut. Tolerancję na stres definiuje się jako liczbę sekund do wystąpienia tolerancji na ból po rozpoczęciu ćwiczenia uścisku dłoni. Ból fizyczny jest nierozerwalnie związany z towarzyszącymi mu negatywnymi stanami emocjonalnymi. Dlatego też, chociaż w niektórych badaniach miary tolerancji bólu wykorzystuje się jedynie w celu oceny bólu, w szerszych, holistycznych, konceptualizacjach tolerancję na ból uważa się za ustaloną miarę tolerancji na stres behawioralny. Co ważne, ocena bólu jako miary tolerancji na stres może być szczególnie odpowiednia w tej próbie, biorąc pod uwagę wysoką częstość występowania bólu fizycznego u osób z AUD i jego negatywny wpływ na przebieg zaburzenia.
Do oceny dysregulacji emocji wykorzystano polską wersję Skali Trudności w Regulacji Emocji (DERS). Wyższe wyniki w DERS wskazują na gorszą regulację emocji. W analizach uwzględniono czas trwania abstynencji alkoholowej przed zakończeniem procedur badawczych i objawy depresyjne, ponieważ zostały one silnie powiązane z objawami AUD, tolerancją bólu i rozregulowaniem emocji.
Wnioski z badań
Wykryto istotną ujemną korelację między rozregulowaniem emocjonalnym a tolerancją na stres oraz istotną dodatnią korelację między symptomatologią depresyjną a aleksytymią (brak umiejętności rozumienia, rozpoznawania i opisywania własnych emocji).
Badania sugerują, że osoby z niższą tolerancją na stres częściej stosują nieadaptacyjne strategie regulacji emocji (np. tłumienie, unikanie, rozmyślanie) i częściej angażują się w impulsywne, nieplanowane zachowania.
Wcześniejsze prace wykazały, że tolerancja na stres może przewidywać intensywne picie i wpływać na skutki związane z alkoholem (np. angażowanie się w ryzykowne zachowania związane z piciem). Ponadto, z piciem w celu radzenia sobie z negatywnymi emocjami wiąże się słabą regulację emocji, a także nietolerancję stresu. Jest prawdopodobne, że niska tolerancja na stres u osób z AUD może mieć szczególne, większe znaczenie kliniczne w porównaniu z osobami bez AUD, ponieważ AUD często towarzyszy wzmożonemu niepokojowi psychicznemu i somatycznemu, które są składnikami odstawienia alkoholu – zjawisko to nie występuje u osób pijących problematycznie bez diagnozy klinicznej.
Podsumowując, obecne badanie zapewnia wstępne wsparcie dla związku między niską tolerancją na stres a rozregulowaniem emocji w grupie klinicznej osób z AUD. Prace określające możliwe mechanizmy łączące rozregulowanie emocji i tolerancję na stres u osób z AUD stanowią owocny kierunek przyszłych badań.
Źródło:
Distress tolerance and emotional regulation in individuals with alcohol use disorder, 2023
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz