Cukrzyca, jako choroba przewlekła, wymaga stałego monitorowania poziomu cukru we krwi i przestrzegania określonych zasad dietetycznych. Jednak życie z tą chorobą może prowadzić do problemów nie tylko z poziomem glukozy, ale także z relacją z jedzeniem i swoim ciałem. Z badań wynika, że osoby z cukrzycą są bardziej narażone na rozwój zaburzeń odżywiania niż osoby bez tej choroby. W tym artykule wyjaśnimy, dlaczego tak się dzieje oraz jakie zaburzenia najczęściej dotykają osoby z cukrzycą.
Diabulimia – niebezpieczna manipulacja insuliną
Jednym z najbardziej znanych zaburzeń odżywiania wśród osób z cukrzycą typu 1 jest diabulimia. Polega ona na celowym pomijaniu lub zmniejszaniu dawek insuliny, aby kontrolować masę ciała. Insulina jest kluczowa w leczeniu cukrzycy, ponieważ reguluje poziom cukru we krwi. Kiedy dawki insuliny są pomijane, organizm nie może prawidłowo przetwarzać glukozy, co prowadzi do utraty wagi – niestety, kosztem zdrowia. Takie postępowanie jest bardzo niebezpieczne, ponieważ zwiększa ryzyko poważnych powikłań, takich jak kwasica ketonowa, uszkodzenia nerek i układu nerwowego, a nawet śmierć.
Jadłowstręt psychiczny – walka z kontrolą
Osoby z cukrzycą mogą również zmagać się z anoreksją (jadłowstrętem psychicznym). Anoreksja polega na skrajnym ograniczaniu jedzenia w celu utraty wagi, co prowadzi do poważnego niedożywienia. W przypadku cukrzyków rygorystyczna kontrola diety – kluczowa w leczeniu – może z czasem przerodzić się w obsesję na punkcie jedzenia. Pacjenci często zmagają się z lękiem przed jedzeniem i przyrostem wagi, co dodatkowo komplikuje codzienne zarządzanie cukrzycą.
Bulimia i objadanie się
Bulimia to kolejne zaburzenie, które może dotknąć osoby z cukrzycą. Polega na cyklicznych epizodach objadania się, po których następują zachowania przeczyszczające – wymioty, stosowanie środków przeczyszczających, a także nadmierne ćwiczenia fizyczne. Osoby z bulimią często czują, że tracą kontrolę nad jedzeniem. Następnie próbują to kompensować poprzez skrajne metody, co może prowadzić do niebezpiecznych wahań poziomu cukru we krwi.
Zaburzenie objadania się (BED, ang. Binge Eating Disorder) charakteryzuje się regularnymi epizodami spożywania dużych ilości jedzenia w krótkim czasie, bez zachowań kompensacyjnych typowych dla bulimii. Osoby cierpiące na BED często odczuwają brak kontroli nad jedzeniem. To może prowadzić do otyłości i problemów zdrowotnych związanych z cukrzycą typu 2, takich jak nadciśnienie czy choroby serca.
Dlaczego osoby z cukrzycą są bardziej narażone na zaburzenia odżywiania?
Osoby z cukrzycą, zwłaszcza typu 1, są narażone na większe ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania ze względu na stałą koncentrację na jedzeniu, konieczność monitorowania poziomu cukru we krwi i utrzymania właściwej wagi. Życie z cukrzycą wymaga ciągłej kontroli tego, co jemy i jak to wpływa na nasz organizm. Strach przed przybraniem na wadze, presja związana z przestrzeganiem diety i emocjonalny stres związany z chorobą często prowadzą do rozwoju szkodliwych nawyków żywieniowych.
Zaburzenia odżywiania u osób z cukrzycą mogą mieć poważne konsekwencje. Brak regularności w jedzeniu i manipulowanie dawkami insuliny prowadzą do niestabilnych poziomów cukru we krwi. To zwiększa ryzyko powikłań, takich jak neuropatia, retinopatia, a nawet uszkodzenie nerek. Długoterminowe skutki mogą obejmować również pogorszenie zdrowia psychicznego, takie jak depresja i lęki, co tylko utrudnia skuteczne leczenie cukrzycy.
Z badań wynika, że osoby z cukrzycą, zwłaszcza typu 1, są bardziej podatne na rozwój zaburzeń odżywiania. Niezbędne jest wczesne rozpoznanie tych problemów i odpowiednie leczenie, które powinno obejmować nie tylko kontrolę cukrzycy, ale także wsparcie psychologiczne. Zintegrowane podejście do leczenia może pomóc osobom zmagającym się z tymi problemami w osiągnięciu lepszej jakości życia i uniknięciu poważnych powikłań zdrowotnych.
źródło: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10538145/
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz