Podobnie jak w przypadku innych uzależnień behawioralnych, tak i zaangażowanie w gry hazardowe wymaga indywidualnej oceny i kompleksowego podejścia. Oznacza to konieczność wykorzystania różnych narzędzi pomiarowych, kwestionariuszy i przede wszystkim pogłębionego wywiadu. Pamiętając, że uzależnienie to obniżona świadomość co do ponoszonych strat i wyrządzonych krzywd.
Kwestionariusz zachowań hazardowych
Istnieje wiele narzędzi pomocnych w badaniu stopnia uzależnienia od hazardu. Jeden z nich to kwestionariusz zachowań hazardowych (KFG, Petry & Baulig). Odpowiadając na 20 zawartych w nim pytań sumuje się wszystkie uzyskane punkty. Odpowiednio 0 pkt przy odpowiedzi, ze dane twierdzenie „w ogóle mnie nie dotyczy”, 1 pkt gdy „raczej mnie nie dotyczy”, 2 pkt gdy „raczej mnie dotyczy i 3 pkt gdy „dokładnie mnie dotyczy. Gdy ich suma wynosi pomiędzy 16 a 25 pkt można mówić o rozpoczynających się zaburzeniach związanych z hazardem. Kolejny próg to 45 punków i wskazuje on na średnio zaawansowane zaburzenie związane z hazardem. Przekroczenie sumy 45 punktów oznacza zaawansowane uzależnienie od hazardu.
Bardzo podobnie skonstruowana (również pod względem merytoryki pytań) jest ankieta, którą stosuje Wspólnota Anonimowych Hazardzistów. W tym przypadku zaznaczenie siedmiu lub więcej odpowiedzi sugeruje u danej osoby wysokie prawdopodobieństwo istnienia problemu z uzależnienia od hazardu.
20 stwierdzeń, do których możesz odnieść się w formule tak/nie:
- Czy kiedykolwiek traciłeś/aś czas przeznaczony na szkołę lub pracę z powodu hazardu?
- Czy uprawianie hazardu powodowało kiedykolwiek, że twoje życie rodzinne stawało się nieszczęśliwe?
- Czy hazard wpływał na twoją reputację?
- Czy kiedykolwiek odczuwałeś/aś wyrzuty sumienia po grze?
- Czy kiedykolwiek uprawiałeś/aś hazard, aby zdobić pieniądze na spłatę długów albo by rozwiązać finansowe trudności?
- Czy uprawianie hazardu powodowało zmniejszenie się twojej ambicji lub skuteczności?
- Czy po przegranej czułeś/aś, ze musisz wrócić, tak szybko jak to możliwe, by odrobić swoje straty?
- Czy po wygranej miałeś/aś silny przymus, by wrócić, grać dalej i wygrać więcej?
- Czy często uprawiałeś/aś hazard aż do wydania ostatniej złotówki?
- Czy kiedykolwiek brałeś/aś pożyczki, by sfinansować swój hazard?
- Czy kiedykolwiek sprzedałeś/aś coś, by sfinansować hazard?
- Czy byłeś/aś niechętny/a, by użyć „hazardowych pieniędzy” na „normalne” wydatki?
- Czy hazard powodował, że przestawałeś/aś dbać o dobrobyt własny lub swojej rodziny?
- Czy kiedykolwiek uprawiałeś/aś hazard dłużej niż zaplanowałeś/aś?
- Czy kiedykolwiek grałeś, aby uciec od zmartwień i kłopotów?
- Czy kiedykolwiek popełniłeś/aś lub rozważałeś/aś popełnienie czynu nielegalnego, aby sfinansować hazard?
- Czy uprawianie hazardu powodowało, że masz kłopoty ze snem?
- Czy kłótnie, rozczarowania lub frustracje wywołują w tobie impuls do hazardu?
- Czy kiedykolwiek miałeś/aś pragniernie, aby świętować jakieś szczęśliwe wydarzenie poprzez uprawianie hazardu przez kilka godzin?
- Czy kiedykolwiek brałeś/aś pod uwagę autodestrukcję lub samobójstwo w wyniku twojego hazardu?
Źródło:
„Uzależnienia behawioralne”, Lidia Cierpiałkowska, Iwona Grzegorzewska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz