Wiele osób codziennie zmaga się z różnorodnymi, choć często niewidzialnymi barierami, które znacznie utrudniają ich codzienne życie. To, co nazywamy strukturalną stygmatyzacją, nie tylko wpływa na zdrowie psychiczne, lecz także zwiększa ryzyko sięgania po substancje psychoaktywne. Co więcej, najnowsze badania, które opublikowano w czasopiśmie „Alcohol Research: Current Reviews”, pokazują, jak głęboko zakorzenione uprzedzenia w społeczeństwie przyczyniają się do ludzkiego cierpienia.
Co to jest strukturalna stygmatyzacja?
Strukturalna stygmatyzacja to pojęcie, które odnosi się do czegoś więcej niż tylko pojedynczych aktów dyskryminacji. Jest to systemowe ograniczenie oraz głęboko zakorzenione uprzedzenia, które są obecne zarówno w prawach, politykach, jak i instytucjach. Co istotne, strukturalna stygmatyzacja dotyczy głównie grup marginalizowanych, takich jak mniejszości etniczne, kobiety czy osoby LGBTQ+. Dodatkowo osoby borykające się z problemami zdrowia psychicznego również jej doświadczają.
Przykłady? Na przykład mniej inwestycji w szkoły znajdujące się w biedniejszych dzielnicach sprawia, że jakość edukacji jest tam niższa. Ponadto polityki wykluczające pewne grupy społeczne z opieki zdrowotnej pogłębiają problemy. Dodatkowo nierówne traktowanie na rynku pracy prowadzi do przewlekłego stresu oraz poczucia wykluczenia. Wszystkie te elementy razem tworzą środowisko, które nie tylko znacznie utrudnia życie, ale także prowadzi do chronicznego stresu.
Stygmatyzacja a zdrowie psychiczne
Badania przeprowadzone przez Jamesa K. Cunninghama oraz Ahlam A. Saleh wskazują, że osoby doświadczające strukturalnej stygmatyzacji są bardziej narażone na problemy zdrowotne. Nie tylko częściej zmagają się z problemami psychicznymi, ale także częściej sięgają po substancje psychoaktywne. Dlaczego tak się dzieje?
Stres wynikający z dyskryminacji:
Chroniczny stres, który jest wynikiem ciągłego doświadczenia stygmatyzacji, może prowadzić do używania substancji psychoaktywnych. Substancje te są często używane jako sposób na radzenie sobie z codziennymi trudnościami.
Ograniczony dostęp do zasobów:
Grupy dotknięte stygmatyzacją mogą mieć znacznie utrudniony dostęp do edukacji i pracy. Oprócz tego ich możliwości korzystania z opieki zdrowotnej oraz programów wsparcia są ograniczone. To wszystko zwiększa ryzyko uzależnienia oraz innych trudności zdrowotnych.
Nierówności w systemie opieki zdrowotnej:
Osoby z grup marginalizowanych mają trudniejszy dostęp zarówno do leczenia uzależnień, jak i do pomocy psychologicznej. Dodatkowo bariery w systemie opieki zdrowotnej sprawiają, że wyjście z problemów związanych z uzależnieniami jest dla nich wyjątkowo trudne.
Kultura i normy społeczne:
W społecznościach narażonych na strukturalną stygmatyzację mogą funkcjonować normy społeczne tolerujące używanie substancji psychoaktywnych. Te normy mogą także wzmacniać nawyki związane z ich stosowaniem. Codzienne poczucie, że system działa przeciwko danej osobie lub grupie, może znacząco zwiększać potrzebę ucieczki od rzeczywistości. Często taką formą ucieczki okazuje się alkohol lub inne substancje psychoaktywne.
Edukacja i zmiany przeciw stygmatyzacji
Przegląd 49 badań jednoznacznie pokazuje, że systemowe bariery wywierają rzeczywisty i głęboki wpływ na życie ludzi. Analizowane miary obejmowały zarówno polityki publiczne, jak i przekonania społeczne oraz dostęp do zasobów. Wyniki tych badań wskazują, że nierówności strukturalne prowadzą do częstszego używania substancji psychoaktywnych. Powodują one także większe problemy psychiczne, szczególnie w grupach najbardziej marginalizowanych.
Nie każda osoba stygmatyzowana sięga po substancje psychoaktywne. Jednak wyniki badań jednoznacznie pokazują wyraźny związek pomiędzy stygmatyzacją a problemami psychicznymi. Strukturalne nierówności wzmacniają trudności indywidualne i utrudniają radzenie sobie z codziennymi problemami.
Zostaw swój komentarz:
Mogą Cię zainteresować:
Dodaj komentarz