W 2022 roku kraje unijne przechwyciły rekordowe 323 tony kokainy, przewyższając USA, które to historycznie uważane są za jeden z największych rynków tego narkotyku. Kokaina trafia do Europy głównie przez porty morskie w intermodalnych kontenerach handlowych.
Przemyt narkotyków cechuje się wysoką dynamiką i szybko dostosowuje się do rozwoju sytuacji geopolitycznej, konfliktów regionalnych i zmian na szlakach handlowych. Wszystkie te czynniki obserwowane w Kolumbii, Brazylii i Ekwadorze sprawiają, że nastąpił wzrost przemytu do UE. Przemytnicy coraz częściej korzystają z mniejszych portów, co zwiększa zagrożenie w całej Unii. Niektóre kraje północnoeuropejskie, w tym Szwecja i Norwegia, zgłosiły rekordowe konfiskaty kokainy w portach morskich w 2023 r., co sugeruje, że wszystkie punkty wejścia do Unii Europejskiej stały się teraz podatne na zagrożenia.
„Innowacje” przemytników
Laboratoria przetwarzające kokainę w Belgii, Hiszpanii i Holandii pokazują, jak międzynarodowe siatki przestępcze po obu stronach Atlantyku współpracują ze sobą w celu opracowania nowych metod przemytu kokainy do Europy. Przetwarzanie obejmuje wtórną ekstrakcję kokainy ukrytej w innych materiałach. Przemyca się też pastę z koki i wolną zasadę, po czym w tajnych laboratoriach dokonuje się ostatnich etapów przetwarzania na chlorowodorek kokainy. Może to być reakcja na względny niedobór chemikaliów potrzebnych do przetwarzania kokainy w Ameryce Łacińskiej i korzyści ekonomiczne wynikające z kontrolowania końcowych etapów procesu produkcji w Europie.
Wpływ na zdrowie publiczne
Kokaina to druga po konopiach indyjskich najczęściej używana w Europie nielegalna substancja odurzająca. Jej wysoka dostępność ma coraz większy negatywny wpływ na zdrowie publiczne. Chociaż istnieje duża niejednorodność geograficzna, kokaina jest powszechnie zgłaszana zarówno przez osoby rozpoczynające leczenie uzależnienia, jak i w przypadkach ostrych zatruć zgłaszanych na oddziałach ratunkowych. W 2022 r. była najczęściej badaną substancją w europejskich usługach kontroli. Stanowiła około jednej piątej zgonów związanych z przedawkowaniem narkotyków, często w połączeniu z innymi substancjami.
Resztki kokainy w ściekach miejskich wzrosły w dwóch trzecich miast w 2023 r. w porównaniu do 2022 r., co wskazuje na jej rosnącą dostępność i zasięg. W niektórych krajach kokaina jest coraz częściej używana przez zmarginalizowane grupy społeczne, wbrew stereotypowi, że jest to narkotyk osób zamożnych. Szczególnie niepokojący jest wzrost liczby przypadków iniekcji kokainy i używania cracku, co wiąże się z poważniejszymi problemami zdrowotnymi i lokalnymi ogniskami HIV w Europie.
Produkcja narkotyków syntetycznych w Europie
Europa jest znaczącym producentem narkotyków syntetycznych. W 2022 roku zlikwidowano setki zakładów produkujących amfetaminę, metamfetaminę, syntetyczne katynony i MDMA. Wykryto też miejsca przetwarzania kokainy i obiekty, w których realizowano końcowe etapy produkcji heroiny. Stosowanie bardziej zróżnicowanych chemikaliów oraz wprowadzenie nowych metod syntezy chemicznej sprawiają, że organy celne, organy ścigania oraz istniejące przepisy mogą nie nadążać za zmianami na rynku.
Wzrost produkcji metamfetaminy
Problemy związane z metamfetaminą narastają na całym świecie. W Europie jej użycie jest wciąż niskie, ale produkcja rośnie. W 2022 roku wzrosła liczba konfiskat pochodnych BMK, używanych do produkcji metamfetaminy. Skonfiskowano również nowe alternatywne substancje chemiczne, z których można wytwarzać BMK. Ponadto nadal konfiskowano duże ilości kwasu winowego, niezbędnego do produkcji silnie działającej odmiany d-metamfetaminy. Wszystkie te dane wskazują, że produkcja metamfetaminy na dużą skalę jest już mocno zakorzeniona w Unii Europejskiej. Obecnie wydaje się, że większość tej produkcji jest przeznaczona na eksport poza UE.
Wzrost znaczenia syntetycznych katynonów
Syntetyczne katynony to stosunkowo nowa klasa narkotyków w Europie, jednak stają się coraz większym wyzwaniem. Z zebranych danych wynika, że przemyt syntetycznych katynonów na dużą skalę do Europy, zwłaszcza z krajów takich jak Indie, jest coraz bardziej powszechny. Równocześnie rosną dowody na ich produkcję w Unii Europejskiej, szczególnie w Polsce. Skala miejsc wytwarzania, zgłaszanych jako zlikwidowane przez organy ścigania, waha się od małych „kuchennych laboratoriów” do dużych obiektów zdolnych do produkcji znacznych ilości tych substancji. Biorąc pod uwagę obecne ilości skonfiskowanych prekursorów chemicznych oraz przechwycenie alternatywnych substancji chemicznych, wydaje się, że produkcja na dużą skalę jest prowadzona zarówno na rynek europejski, jak i pozaeuropejski.
Źródło:
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz