Psychodeliki są jednymi z najbezpieczniejszych substancji używanych w celach rekreacyjnych. Ponieważ związki te nie mają właściwości nagradzających, nie wykazują działania uzależniającego. Mówi się częściej o przewlekłym używaniu niż uzależnieniu. Tak jak i inne substancje psychodeliczne, LSD może wywoływać tak wzniosłe, jak i przerażające doświadczenia.
W przypadku LSD i innych psychodelików obserwuje się głównie uzależnienie psychiczne – chęć i dążenie do zdobywania tych środków i bycia pod ich wpływem. Mechanizmy tolerancji farmakologicznej (konieczność zwiększania dawek i występowanie zespołów abstynencyjnych) są bardzo rzadkie. To, co może się pojawiać, to zwiększenie tolerancji organizmu na substancję albo inne jej działanie na skutek różnych okoliczności. Może się wydawać, że zażyta substancja nie jest już „magiczna”.
Sięganie po halucynogeny – mimo wiedzy i doświadczania szkodliwości u przewlekłych użytkowników – bywa częste. Ostatnimi czasy odnotowuje się rosnące zainteresowanie tymi substancjami, ze względu na ich potencjalną skuteczność w leczeniu takich zaburzeń psychicznych, jak depresja, zaburzenia lękowe czy uzależnienia od innych substancji.
LSD – skutki używania
Długotrwałe stosowanie halucynogenów względnie rzadko powoduje groźniejsze powikłania somatyczne. Jednak w przeciwieństwie do nich – objawy psychopatologiczne są częste. To m.in. zaburzenia psychotyczne, zaburzenia depresyjne oraz tzw. flashbacki, czyli zaburzenia podobne do obserwowanych po zażyciu LSD, ale powstające bez użycia substancji i występujące nawet kilka miesięcy po ostatniej dawce.
W ostrych stanach po zażyciu LSD zazwyczaj wystarczające jest dążenie do wyciszenia osoby, np. umieszczenie jej w spokojnym, cichym miejscu. Może okazać się, że przydatne będzie włączenie leczenia farmakologicznego – zwykle oznacza to podanie leków przeciwlękowych. Nie istnieje jasny i określony sposób leczenia osób przewlekle używających środków halucynogennych. W takiej sytuacji stosuje się terapię w nurcie poznawczo-behawioralnym z dużą ilością treści edukacyjnych dotyczących niebezpieczeństw związanych z używaniem tych substancji.
Źródła:
„Haj, czyli jak nie szkodzić sobie i innym”, Damian „Mestosław” Sobczyk, Bartek Przybyszewski, Wydawnictwo Altenberg, Warszawa 2022
Zostaw swój komentarz:
Komentarzy (1)
Dodaj komentarz
Mogą Cię zainteresować:
Jak rzucić używanie marihuany? „To, co okazuje się często zdecydowanie trudniejsze, to uzależnienie psychiczne”
Osoba pisząca artykuł nie ma zielonego pojęcia o czym pisze, powtarzanie w kółko tej samej śpiewki EBM – współczesnej religii która prowadzi krucjatę z wszystkim.