Morfina to substancja z grupy opioidów. Opium powstaje przez wysuszenie soku mlecznego z niedojrzałych makówek maku lekarskiego. W przeszłości stosowane było jako środek przeciwbólowy i nasenny. Obecnie głównie stosowany jako środek rekreacyjny. Morfina wchodzi w skład opium (jest naturalnym opiatem). Może być jednak również wytwarzana syntetycznie.
Morfinę udało się wyizolować z opium już w XIX wieku, a dokładnie w 1804 roku. Z niej następnie zsyntetyzowano heroinę. Obie działały przeciwbólowo i jeszcze w tym samym stuleciu opracowano metodę podskórnego ich podawania (zamiast doustnie). Dzięki temu można było precyzyjnie wymierzyć dawkę, stąd część środowiska lekarskiego była przekonana, że zapobiegnie to liczbie osób uzależnionych. Teza ta jednak okazała się błędna i do dziś uznaje się, że dożylne przyjmowanie opioidów może być szczególnie niebezpieczne dla zdrowia i życia.
Jednak w całej historii przyjmowanie opioidów, w tym morfiny, to balansowanie pomiędzy zbawiennymi skutkami i jej działaniem przeciwbólowym, zwłaszcza przy silnym, przewlekłym bólu. Z drugiej zaś przyjmowane bez nadzoru mogą być fatalne w skutkach.
Leki oparte na opioidach stanowią duży problem w Stanach Zjednoczonych. Istnieje powszechna praktyka przepisywania opioidów do łagodzenia ciężkiego bólu pacjentów przebywających w domu. Chorzy, którzy sami dawkują sobie te substancje, często zażywają ich za dużo. Z danych wynika, że w samym 2019 roku opioidów pozamedycznie zażywało około 10 mln Amerykanów. W Polsce opioidy nie są aż tak dużym problemem – należymy do krajów o najmniejszej liczbie użytkowników nielegalnych opioidów.
Źródła:
„Haj, czyli jak nie szkodzić sobie i innym”, Damian „Mestosław” Sobczyk, Bartek Przybyszewski, Wydawnictwo Altenberg, Warszawa 2022
„Molekularne podstawy działania wybranych substancji psychoaktywnych”, Łukasz Bijoch, Martyna Pękała, Anna Beroun
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz