Heroina jest narkotykiem z grupy opioidów, czyli tych substancji, których zażycie powoduje tzw. luzowanie. Są to jednak substancje o działaniu depresyjnym działające na receptory opioidowe w mózgu. Heroina (diacetylomorfina) jest półsyntetyczną pochodną morfiny. Heroina i morfina uznawane są za najbardziej szkodliwe spośród nielegalnych substancji psychoaktywnych.
Podobnie jak w przypadku wszystkich innych opioidów, skutki działania heroiny zależą od samej substancji (jej dawki, czystości i mieszaniny) oraz osoby, która ją przyjmuje – tego, jaki jest jej nastrój, oczekiwania, czy miała do czynienia z substancją już wcześniej, w jakich okolicznościach i czyim towarzystwie ją zażywa.
Heroina może być przyjmowana donosowo, doustnie bądź dożylnie. W tym ostatnim przypadku potrzeba zdecydowanie najmniej substancji, by odczuwalne były efekty jej zażycia. Efekty pojawiają się niemal natychmiastowo i trwają od 2 do 4 godzin. Może być wykryta u zażywającego nawet do dwóch dni od zażycia.
Zażycie heroiny aktywuje receptory opioidowe w centralnym układzie nerwowym. Podobnie więc jak po zażyciu innych opioidów, tak i heroina wykazuje tendencję do tłumienia bólu. Powoduje też uspokojenie, spowolnienie rytmu serca i układu oddechowego oraz rozluźnienie mięśni. Charakterystyczne w jej przypadku są też poczucie wewnętrznego spokoju, niewrażliwość na fizyczny i psychiczny ból, senność, niewyraźne widzenie, brak apetytu, zanik kaszlu, trudności z koncentracją, lęk i strach.
Heroina jest substancją silnie uzależniającą i do uzależnienia może dojść dość łatwo. Szczególnie należy uważać na łączenie jej z alkoholem. Heroina ma wysoką toksyczność wątrobową, która znacznie wzrasta w połączeniu z alkoholem.
Źródła:
„Haj, czyli jak nie szkodzić sobie i innym”, Damian „Mestosław” Sobczyk, Bartek Przybyszewski, Wydawnictwo Altenberg, Warszawa 2022
„Molekularne podstawy działania wybranych substancji psychoaktywnych”, Łukasz Bijoch, Martyna Pękała, Anna Beroun
Dodaj komentarz