Od czego zależy stężenie alkoholu we krwi i jak alkohol wpływa na nasz organizm? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziesz w poniższym tekście.
Alkohol natychmiast przenika do organizmu – niewielkie ilości zostają wchłonięte już w jamie ustnej, następnie w żołądku (ok. 25%) i w jelitach (ok. 75%). Alkohol – zwłaszcza o wyższym stężeniu – pity na czczo wchłania się szybciej. Do maksymalnego stężenia alkoholu we krwi dochodzi po upływie około 1-1,5 godziny od chwili jego spożycia. Po około 2 godzinach następuje faza wyrównywania jego stężenia we krwi. Eliminowanie alkoholu z organizmu jest wynikiem pracy wątroby i odbywa się zawsze w stałym tempie: u kobiet – 8 g na godzinę, u mężczyzn – 10 g na godzinę. Stężenie alkoholu we krwi zależy głównie od rodzaju i ilości wypitego alkoholu, wagi ciała oraz płci osoby pijącej.
Objawy zatrucia alkoholem
Upojenie zwykłe (zwane także ostrą intoksykacją alkoholową) to zespół psychofizycznych objawów działania alkoholu etylowego na organizm, zwłaszcza mózg, ale też na inne organy wewnętrzne. Alkohol upośledza nie tylko wszystkie czynności psychiczne, ale też „rozhamowuje”, sprzyjając odchodzeniu od norm i zasad społecznych, np. uwalnia tłumiony popęd seksualny lub agresję, co nasila się wraz ze wzrostem stężenia alkoholu we krwi.
Pierwsze kontakty z alkoholem mogą być pozytywne – osoba po spożyciu przełamuje nieśmiałość, czuje się wyjątkowa, silniejsza, atrakcyjniejsza… Jednak chcąc czuć się tak częściej, coraz częściej sięga po alkohol, który w pewnym momencie staje się lekarstwem na stres, smutek, samotność czy lęk. Dlatego największe ryzyko rozwoju choroby alkoholowej wiąże się właśnie z działaniem przeciwlękowym i relaksacyjnym alkoholu.
W zależności od stężenia alkoholu we krwi można zaobserwować różne objawy toksycznego działania alkoholu na organizm.
0,3 < 0,5 promila
Nieznaczne zaburzenia równowagi oraz euforia i obniżenie krytycyzmu, upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz zaburzenia widzenia.
0,5 < 0,7 promila
Zaburzenia sprawności ruchowej, nadmierna pobudliwość i gadatliwość, obniżenie samokontroli oraz błędna ocena własnych możliwości.
Powyżej stężenia 0,6 promila skutki spożycia alkoholu są już wyraźnie negatywne. Znacząco pogarsza się ocena, percepcja, zdolność uczenie, pamięć, koordynacja, libido, czujność oraz samokontrola. Dlatego nie należy przekraczać tej granicy, gdyż 0,6 promila to maksymalne „bezpieczne stężenie alkoholu” we krwi.
0,7 < 2,0 promila
Zaburzenia równowagi, sprawności i koordynacji ruchowej, obniżenie progu bólu, spadek sprawności intelektualnej (błędy w logicznym rozumowaniu, wadliwe wyciąganie wniosków itp.), opóźnienie czasu reakcji, wyraźna drażliwość, obniżona tolerancja, zachowania agresywne, pobudzenie seksualne, wzrost ciśnienia krwi oraz przyspieszenie akcji serca.
2,0 < 3,0 promila
Mowa bełkotliwa, wyraźne spowolnienie i zaburzenia równowagi, wzmożona senność, znacznie obniżona zdolność do kontroli własnych zachowań.
3,0 < 4,0 promila
Spadek ciśnienia krwi, obniżenie ciepłoty ciała, osłabienie lub zanik odruchów fizjologicznych oraz głębokie zaburzenia świadomości prowadzące do śpiączki.
powyżej 4,0 promili
Głęboka śpiączka, zaburzenia czynności ośrodka oddechowego i naczyniowo-ruchowego, możliwość porażenia tych ośrodków przez alkohol, co powoduje stan zagrożenia życia.
Źródła:
„Uzależnienia. Fakty i mity. Alkohol”, Iwona Niewiadomska, Marta Sikorska-Głodowicz, KUL, Lublin 2004
www.parpa.pl
https://pubs.niaaa.nih.gov/publications/womensfact/womensfact.htm
Prezentacja pt. „Metody pomagania w ograniczaniu picia”, Jadwiga Fudała, PARPA, 2014