Głównym celem terapii uzależnienia od alkoholu jest zachowanie całkowitej abstynencji. Jednak pacjentom nie akceptującym tego celu, u których jednocześnie stwierdzono łagodniejszą formę uzależnienia, lub osobom pijącym w sposób szkodliwy, terapeuta może zaproponować ograniczenie ilości spożywanego alkoholu jako początkowy cel terapii. Na czym polega program ograniczania picia?
Program ograniczania picia jest formą terapii oferowaną od niedawna. Jak podaje PARPA, zarówno badania, jak i doświadczenia specjalistów pokazują, że pracując z osobami uzależnionymi od alkoholu nad ograniczaniem ilości spożywanych trunków, finalnie większość z nich po pewnym czasie sama wybiera abstynencję. Pacjenci, którym zaoferowano możliwość wyboru celu terapii mają większe szanse na sukces terapeutyczny, między innymi dlatego, że ludzie są bardziej skłonni do realizacji celów, które sami wybierają. Leczenie jest wówczas dużo efektywniejsze niż w przypadku, w którym cel terapii jest od początku narzucony.
Dla kogo?
Program ograniczania picia jest proponowany osobom, u których rozpoznano łagodniejszą formę uzależnienia od alkoholu oraz osobom nieuzależnionym, ale pijącym alkohol w sposób szkodliwy. Są to oddziaływania zarówno indywidualne, grupowe, jak i sesje rodzinne, których celem jest wypracowanie zdyscyplinowanego wzoru konsumpcji alkoholu, zgodnego z ustalonymi wspólnie z terapeutą planem picia i zasadami dotyczącymi ilości, częstotliwości, kontekstu, czasu i miejsca spożywania alkoholu. Podczas sesji pacjenci nie mogą być pod wpływem alkoholu.
W zaleceniach PARPA wskazuje grupy odbiorców:
1. osoby pijące alkohol szkodliwie,
2. osoby uzależnione od alkoholu, szczególnie:
– bez przeciwwskazań zdrowotnych dla używania alkoholu,
– nieakceptujące trwałej abstynencji jako celu terapii,
– w początkowej fazie uzależnienia,
– z mniejszym nasileniem objawów uzależnienia,
– doświadczające mniejszej ilości problemów związanych z piciem,
– lepiej funkcjonujące społecznie,
– młodsze.
Wśród przeciwwskazań do udziału w programie ograniczania picia wymienia się:
– ciążę,
– wszelkie zaburzenia funkcji wątroby, np. marskość, zapalenie wątroby, podwyższone stężenia enzymów wątrobowych w surowicy,
– choroby metaboliczne, np. cukrzyca,
– choroby układu pokarmowego, np. choroba wrzodowa, zapalenie trzustki,
– choroby układu krążenia, m.in. nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze, stan po zawale serca i inne uszkodzenia mięśnia serca,
– choroby neurologiczne, np. padaczka, stan po udarze mózgu,
– niedokrwistość,
– zaburzenia psychiczne, m.in. niedawno przebyte majaczenia alkoholowe lub abstynencyjne napady drgawkowe, inna przewlekła psychoza alkoholowa, znaczące zaburzenia funkcji poznawczych, w tym otępienie, psychozy nieorganiczne (np. schizofrenia, zaburzenia afektywne),
– długotrwałe przyjmowanie leków wchodzących w interakcje z alkoholem,
– przeciwwskazania prawne, np. sądowy nakaz powstrzymywania się od spożywania alkoholu.
Dowiedz się też o innych celach terapii uzależnienia od alkoholu
Źródła:
http://parpa.pl/index.php/lecznictwo-odwykowe/programy-redukcji-szkod
http://parpa.pl/index.php/lecznictwo-odwykowe/programy-ograniczania-picia
Rekomendacje do realizowania i finansowanie gminnych programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w 2019 roku (PARPA)
https://zdrowie.pap.pl/uzaleznienia/zamiast-zadac-abstynencji-mozna-redukowac-szkody