LSD, znane potocznie jako „kwas”, to jedna z najbardziej aktywnych substancji psychodelicznych o właściwościach halucynogennych. Kwas lizergowy (LSD) został zsyntetyzowany w 1938 roku przez chemika Alberta Hoffmanna z grzyba sporyszu, który zawiera szereg wysoce trujących i psychoaktywnych alkaloidów.
Jeśli chodzi o potencjalne szkody fizyczne, LSD jest jednym z najbezpieczniejszych psychodelików. W zasadzie nie da się przedawkować tej substancji. Aby tak się stało konieczne byłoby zażycie kilka tysięcy razy większej dawki niż zalecana. Należy uważać na łączenie LSD z innymi psychodelikami. Przy takim połączeniu efekty psychodeliczne mogą być dla użytkownika wyjątkowo silne. Z kolei w połączeniu z symulantami oba rodzaje substancji podnoszą ciśnienie krwi, co jest wyjątkowo niebezpieczne. Jednocześnie, efekty trwania stymulantów zazwyczaj są krótsze niż w przypadku LSD, co może zaburzać doświadczenia psychodeliczne.
Niektórzy podkreślają, że psychodeliki, w tym LSD, mogą być używane do zwalczania uzależnień od innych substancji. Odpowiednio podawane LSD może pomóc osobom z problemem alkoholowym. Zaawansowane są także procesy rejestrowania leków opartych na substancjach psychodelicznych. Miałyby być one stosowane w przypadku zaburzeń odżywiania, ADHD, klasterowych bólów głowy, w zaburzeniach depresyjnych i lękowych oraz u pacjentów po udarach.
LSD najczęściej przyjmowane jest doustnie – w formie kropli, specjalnie nasączonych kartoników nazywanych blotterami umieszczanych pod językiem, a także w kostkach cukru, żelkach czy specjalnych kapsułkach. Cała „psychodeliczna podróż” może trwać nawet od 6 do 12 godzin.
„Kwas” wykrywalny jest we krwi do 12 godzin po spożyciu, zaś w moczu od dwóch do czterech dni od zażycia.
Źródła:
„Haj, czyli jak nie szkodzić sobie i innym”, Damian „Mestosław” Sobczyk, Bartek Przybyszewski, Wydawnictwo Altenberg, Warszawa 2022
Zostaw swój komentarz:
Dodaj komentarz